روایت مشهوری با این مضمون که: «هر کس برای امام حسین (ع) به اندازه بال مگسی اشک بریزد گناهانش بخشیده میشود» دستمایه پژوهشی برای سیدعلیاصغر علوی شده است که کتابهای زیادی با موضوع حماسه عاشورا و امام حسین(ع) دارد. وی در این کتاب به سه پرسش اساسی در مورد این روایت «چرا مگس؟»، «چرا بال مگس؟» و «چرا اشکی به اندازه بال مگس؟» پاسخی عالمانه و پژوهشانه میدهد.
نویسنده در مورد علت نگارش این کتاب میگوید:
«سال 1437 در هیاهوی شهرآشوب حماسة اربعین اباعبدالله ع، به دنبال رزق روضهای در کوچه پس کوچههای شهر آروزها، کربلا، بودم که دست تقدیر برای خلوت و اشک گوشهای فراهم کرد؛ در حالیکه موسیوار «ثمّ تولی الی الظلّ فقال ربِ انی لما أنزلتَ الی من خیرٍ فقیرٌ» حال و قالی بود که آن دم میگذشت … تا آنکه کلامی دلنشین از دل موکبی برای این مستمعش پرسشی شگفت و البته قدیمی را تازه کرد و آن رمز و راز این روایت بود: «کسی که یادی از حضرت حسین علی(ع) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگس اشک خارج شود، اجر او بر خداست و حق تعالی به کمتر از بهشت برای او راضی نیست»
این سوال و بیان چند نکته درباره آن، مانند جرعههای زلالی بود که جان تشنه و زمین ترک خورده ذهن محقق را طراوت میبخشید تا به پشتوانه آن، اندیشهای نو در جان پژوهشگر عاشورا شکفتن گیرد و اسرار بال مگس را در این روایت دوباره و دوباره جست و جو کند …»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.